Dat mijn schaatskoorts tot hoogtepunten kwam liet ik al weten maar toen het ook nog GI-GAN-TIJS (oooh ik ben zo grappig) begon te vriezen beleefde ik schaatskoorts als nooit te voren. Ik kon niet wachten tot er genoeg ijs lag en ik het ijs op kon. Ik kocht afgelopen week bijna Vikings want daar schaatste Nederlands trots dus die moest ik ook. Ik heb schaatsen staan slijpen, want moeders had die apparatuur in huis. Maar elke dag hoorde ik dat het ijs nog niet betrouwbaar was.

Donderdag was ik er na werk helemaal klaar mee en heb ik een paar minuten geschaatst op een klein slootje om m’n schaatskriebels te stillen. Ik heb overwogen om vrijdag voor m’n werk het ijs op te gaan, wilde het niet dat m’n bed ook enorm lekker lag. Maar vandaag is die koorts, eindelijk, meer dan gestild. Ik stond vanmorgen rond de klok van elf op de ijzers en ben ik samen met m’n tante eerlijk gaan schaatsen. Later nog even met moeders op het ijs gegaan, toen op noren. Vikings ja, maar dan niet die van mij maar van moeders. God wat was ik blij dat ik ze nog niet had gekocht want het was toch iets lastiger dan de kunstschaatsen waar ik die ochtend op had gestaan.

Nu denk je, schaatsliefhebbertje dit. Maar deze schaatskoorts die ik dit jaar beleefde was jaren niet zo aan geweest. Jààààààren geleden, toen ik nog mini was, werd ik door één van mijn beste onder valse voorwensen meegevraagd om een ‘rondje’ te gaan schaatsen. Ik toen ook op de kunstschaatsies ging dus ook uit van een rondJE. Maar je raadt het al, dit ging om een heuze schaatstocht met mensen die op schaatsen zaten en dus niet op kunstschaatsen aan het toeren waren en die ook nog eens honderd keer sneller waren dan ik. Gevolg niet wetende wanneer de tocht ten einde kwam, hele zere voeten, het groepje niet bij kunnen houden, moet ik nog door gaan? Dan is het plezier wel snel verdwenen kan ik je vertellen. Maar alles verwerk je op een geven moment en dat moment was dus deze winter.

Ik heb dus met heel veel plezier geschaatst op de kunstschaatsen en heel even op de noren. Ik ga denk ik toch ekte noren ga aanschaffen. Merk Viking want Nederlands trots. Misschien knal ik er ook wel een paar lesjes tegenaan want ja, dat kan natuurlijk nooit kwaad.

Ik ben tenslotte Nederlander en daar hoort een beetje knap schaatsen op knappe schaatsen toch wel bij.

To be continued…

P.S. kijk enorm uit naar de spierpijn die ik morgen waarschijnlijk ga hebben.